Vermeirsch
Touwen kunnen uit diverse materialen vervaardigd worden. Men zou er versteld van staan hoe het startplaatje van hun productiecyclus er soms uitziet. We hebben er dan ook een gedeelte van onze website aan gewijd om u de oorsprong van onze touwen te illustreren en te verwoorden.
Algemeen maakt men volgende indeling:
| Traditioneel worden touwen gemaakt uit basismaterialen van plantaardige oorsprong. De belangrijkste zijn: katoen, sisal, vlas, jute, hennep en cocos. Bijna alle plantaardige vezels zijn flexibel, weinig elastisch, en verdragen betrekkelijk goed zonlicht en warmte. Eén van de belangrijkste nadelen van vegetale touwen is dat ze niet vochtbestendig zijn. Men kan het rottingsproces evenwel uitstellen of voorkomen door ze met bepaalde produkten (zoals teer en olie) te behandelen. |
| Er zijn verscheidene semi-synthetische grondstoffen, maar voor de productie van touwen is rayon het meest geschikt. Rayon, ook wel viscose genoemd, wordt gewonnen uit cellulose, een stof die door nagenoeg alle planten aangemaakt wordt. Vooral bomen lenen zich uitstekend voor cellulosewinning. Deze natuurlijk basis wordt behandeld met chemische componenten (natriumhydroxide en koolstofdisulfide). De bekomen, hete viscose-oplossing wordt vervolgens door een spinneret tot garen geperst. |
| De laatste decennia kent onze maatschappij een enorme opmars van de synthetische vezels, waarvan de basis in aardolie te vinden is. Enkele voorbeelden hiervan zijn nylon, polypropyleen en polyethyleen. Synthetische vezels zijn veel sterker dan de sterkste natuurlijke vezels. Zij worden niet aangetast door de micro-organismen die bij natuurlijke vezels de rotting veroorzaken, maar hebben dan wel andere nadelen: ze zijn niet UV-bestendig en zullen bij langdurige blootstelling afsterven. |
Men kan de aard van touwen op eenvoudige wijze bepalen door een stukje touw rechtstreeks in contact met vuur te brengen: natuurlijk vezel zal verbranden, terwijl synthetische vezel zal smelten.
